نقشه برداری مسیر به عنوان یکی از شاخههای مهم مهندسی عمران - نقشه برداری به طراحی و پیادهسازی بهینه راه متناسب با استانداردهای لازم میپردازد. طراحی دقیق و بهینه انواع مسیر و پیادهسازی آن بر اساس لایههای متنوعی از دادههای مکانی صورت میگیرد. بسیاری از این لایههای اطلاعاتی از قبیل نقشه توپوگرافی بزرگمقیاس، پروفیلهای طولی و عرضی متعدد، محل و میزان خاکریزی و خاکبرداری، خاکشناسی، زمینشناسی، محیط زیست و منابع طبیعی از منابع غنی تصاویر ماهواره ای و تصویربرداری هوایی با پهپاد قابل تأمین است.
کاربرد تصاویر هوایی و تصاویر ماهواره ای در نقشه برداری مسیر
از طرح توجیهی تا اجرای پیمان
تولید نقشه های فاز صفر و یک
طرح توجیهی و طراحی اولیه
نقشه توپوگرافی و مدل رقومی ارتفاع از کریدورهای طراحی مسیر را شاید بتوان از مهمترین اطلاعات مورد نیاز در یک پروژه طراحی و پیادهسازی راه و مسیر عنوان کرد. اقداماتی چون طراحی مسیر(مسیریابی، ترسیم پلان مسطحاتی و طراحی انواع قوس های افقی، ترسیم پروفیل طولی و طراحی قوسهای قائم) و طراحی مقطع عرضی(تعیین عرض سوارهرو، شانه، بربلندی، شیب، خاکریزی و خاکبرداری) عمدتاً بر اساس نقشهها و مدلهای ارتفاعی که اصلیترین محصولات نقشه برداری ماهواره ای و نقشه برداری هوایی هستند صورت میگیرند.
تصاویر ماهواره ای استریو منابع مناسبی برای تولید نقشه توپوگرافی در مقیاس ۱:۱۰۰۰۰ و ۱:۵۰۰۰ (که در فاز اول یک پروژه نقشه برداری مسیر نیاز است) هستند. تصاویر ماهواره ای استریو با رزولوشن ۱/۵ متر دارای پوشش سراسری ایران بوده و میتوان از دادههای آرشیوی در سریعترین زمان و کمترین قیمت برای تولید نقشههای ۱:۱۰۰۰۰ استفاده کرد. برای تهیه نقشههای ۱:۵۰۰۰ از مناطق وسیع یا طولانی نیز امکان بهرهبرداری از زوج تصاویر ماهواره ای با رزولوشن ۵۰ سانتیمتر وجود دارد.
تولید نقشه های فاز دوم و سوم
طراحی تفصیلی و اجرای پیمان
فازهای دوم و سوم پروژه راهسازی نیازمند تهیه نقشههای با مقیاس بزرگ ۱:۱۰۰۰ و ۱:۵۰۰ است. تهیه این نقشهها با استفاده از پهپادهای نقشهبرداری امکانپذیر است و علاوه بر سرعتدهی به پروژه در کاهش هزینهها نیز نقش بهسزایی خواهد داشت.
چنین نقشههایی با اقدامات تکمیلی زمینی مانند ایجاد ایستگاههای ثابت نقشهبرداری، پیادهسازی مسیر طراحی شده توسط دوربین یا گیرنده های ماهواره ای GNSS، یک پروژه حرفهای راهسازی را رقم خواهد زد.